चटका, चटका, रे चटका
चिँव्, चिँव् कूजसि त्वं विहगा ||
नीडे निवससि सुखेन डयसे
खादसि फलानि मधुराणि ।
विहरसि विमले विपुले गगने
नास्ति जनः खलु वारयिता ॥
चटका, चटका, रे चटका
चिँव्, चिँव् कूजसि त्वं विहगा ||
मातापिरौ इह मम न स्तः
एकाकी खलु खिन्नोऽहम् ।
एहि समीपं चिँव् चिँव् मित्र
ददामि तुभ्यं बहुधान्यम् ॥
चटका, चटका, रे चटका
चिँव्, चिँव् कूजसि त्वं विहगा ||
चणकं स्वीकुरु पिब रे नीरं
त्वं पुनरपि रट चिँव् चिँव् चिँव् ।
तोषय मां कुरु मधुरालापं
पाठय मामपि तव भाषाम् ॥
चटका, चटका, रे चटका
चिँव्, चिँव् कूजसि त्वं विहगा ||
